Het leven van een loser

wat vond ik van het boek (Mening)

ik vond het een leuk boek, want er zitten strips in. het is ook makkelijk geschreven en er zitten geen moeilijke woorden in de tekst dus ik kan het goed begrijpen. het is net als iemand je voorleest want je leest er heel snel doorheen en omdat ik ook dyslexie heb leest het gewoon makkelijk. ik ben op dit boek gekomen omdat ik deel 1 ook heb gelezen en die vond ik al leuk dus ik ging deel twee ook nog lezen. ik heb ook bijna de hele serie dus daar ben ik ook blij mee dus ik vind het gewoon een leuk boek als ik dit boek met 4 beoordelings punten moet beoordelen zijn dat:

grappig, want er zit leuke humor in want het is allemaal een beetje dom wat Bram doet.

makkelijk te lezen, want het is net alsof iemand tegen je praat.

druk, want er gebeurt veel in het boek zoals hij een hele zware zomervakantie en als hij weer op school komt valt de ene ramp in de andere.

vervolgend, want in het eerste boek was iets en dat zit in dit boek ook

samenvatting van het boek

Nerds zijn hartstikke hip en hard op weg om de nieuwe populairste mensen van de school te worden. Kijk maar naar de personages uit de boeken van John Green en Jeff Kinney. Dat zijn een stel nerdjes bij elkaar. John Green startte in 2008 een grote ‘nerdfighting tour’ door Amerika, om nerds in helden te veranderen. Want: nerds zijn net als alle andere mensen, alleen ‘niet gemaakt van cellen, huidweefsel en botten, maar helemaal gemaakt van geweldigheid!’ En Bram Botermans, de übersukkel uit de ‘Het leven van een loser’-boeken van Jeff Kinney, staat met zijn dagboeken al tijden op nummer één in de New York Times bestsellerlijst. Hoe cool is dat.

‘Vette pech!’ is het tweede boek uit de ‘Het leven van een loser’-serie. Bram heeft een waardeloze zomervakantie gehad en kijkt uit naar een nieuw schooljaar. Maar zoals we van sukkels gewend zijn, vallen zij op school van de ene ramp in de andere. Kunnen ze ook niks aan doen, zelf denken ze dat ze slim zijn:

Ik moet morgen mijn grote geschiedeniswerkstuk inleveren, maar ze zeggen de hele week al dat er vanavond een HALVE METER sneeuw gaat vallen. Ik heb me dus niet al te druk gemaakt (en fijn gegamed, chips gegeten en tv gekeken). Rond 22.00 uur wierp ik een blik uit het raam om te zien hoeveel centimeter er al lag. Maar ik wist niet wat ik zag toen ik de gordijnen opendeed.

Geen sneeuw. DUH! Terwijl Bram erop rekende dat de school dicht zou zijn. De sukkel.

Maar eerlijk is eerlijk: voor een sukkel heeft Bram sommige zaken behoorlijk goed door en zit zijn logboek (zoals hij zijn dagboek zelf noemt, want dagboeken zijn voor mietjes) weer vol met dezelfde droge humor als in het eerste deel van ‘Het leven van een loser’. Vooral de cartoons maken het boek grappig. Eigenlijk schrijft Jeff Kinney ‘stripromans’, want op elke bladzijde staan één of meer cartoons. De tekst gaat daarin gewoon verder, maar dan leuker en gevatter. Zonder cartoons zouden de boeken niet hetzelfde zijn. Kinney is dan ook geen doorsnee schrijver: hij doet het net even anders.

hoofdpersonen

De hoofdpersoon uit het boek is Bram Botermans hij heeft een grote broer en een klein broertje. Bram heeft ook een vriend genaamd Theo, Theo doet een beetje dom maar Bram is ook niet de slimste. Bram is niet echt populair op school maar dat wil hij wel hij wil vooral aandacht van de meisjes. Bram zit op de middelbare school in de zelfde klas als Theo en woont ook bij hem in de straat.

verwerkingsopdracht